همانطور که همه می‌دانیم اساسی‌ترین سوخت در کشور ما بنزین است. در مجلس طرحی از پیشنهاد تغییر در نحوه سهمیه‌بندی بنزین و اختصاص آن به خانوارها مطرح شده بود که به خانوارهایی که خودرو ندارند به علت ایجاد عدالت در کشور سهمیه تعلق می‌گرفت. جزئیات این طرح بیانگر این است که هر خانواری که یارانه دریافت می‌کند و فاقد خودرو است به ازای هر یک از افراد خانوار 15 لیتر در ماه سهمیه بنزین یارانه‌ای تعلق بگیرد. از طرفی به خانواده‌هایی که خودرو دارند و افراد خانواده بیشتر از 4 نفر هستند برای هر فرد 15 لیتر در ماه سهمیه بنزین اختصاص داده شود.
کم قیمت بودن بنزین و وجود یارانه پنهان آن و تلف کردن این نوع انرژی موجب می‌شود تا قاچاق اتفاق بیوفتد همین امر سبب شد تا طرح سهمیه‌بندی بنزین مطرح شود. با توجه به آمار موجود در سال 1398 پس از کشور ونزوئلا، ایران ارزان‌ترین بنزین را در بین جهان دارد.
قیمت بنزین در کشور ایران برای اولین بار در سال 1386 به چهار رقمی رسید که در ازای هر لیتر 1000 تومان شد. در حال حاضر با توجه به بیانات دولت دوازدهم قیمت بنزین سهمیه‌ای به ازای هر لیتر 1500 تومان و بنزین معمولی به ازای هر لیتر 3000 هزار تومان است اما بنزین سوپر 3500 اعلام شده است.
در ایران از تیر 1386 تا خرداد 1394 طرحی با عنوان هدف‌‌مندی مصرف سوخت اجرا شد. اجرای این طرح با صدور کارت هوشمند سوخت همراه بود که در پی آن همه جایگاه‌های سوخت در قسمت تلمبه‌ها متصل به دستگاه کارت‌خوان شدند اما در سوم خرداد ماه سال 1394 بنزین تک نرخی شد و در نهایت سهمیه‌بندی بنزین متوقف شد. اما در آبان سال 1398 بنزین سهمیه‌بندی شد با این تفاوت که دو نرخی هم شد.
طی طرح اقزایش قیمت بنزین (سه برابر شدن) در سال 1398 با هدف صادرات، در سال 1399 شاهد افزایش صادرات بوده‌ایم به‌طوری که 8 برابر یا به عبارتی 185 هزار بشکه در طی روز صادرات انجام می‌شد ولی با اندک بررسی در آمارهای رسمی بورس متوجه می‌شویم در حال حاضر حاکی از هیچ‌گونه محموله صادرات بنزین نیستیم و فقط صادرات کمی به ارمنستان و افغانستان و عراق شاهد هستیم.
همانطور که اطلاع دارید تا قبل از این کشور ایران به عنوان واردکننده بنزین بود اما در سال 1396 با ایجاد پالایشگاه ستاره خلیج فارس با تبدیل میعانات گازی به گازوئیل و بنزین توانسته‌ایم علاوه بر تأمین نیاز داخلی به عنوان صادرکننده بنزین نیز شناحته شویم. طبق طرح افزایش قیمت بنزین در سال 1398 مصرف داخلی کم شد و همین امر سبب صادرات بخش اعظمی از این سوخت را به همراه داشت. (مصرف داخلی از 92 میلیون لیتر به 75 میلیون لیتر رسیده بود)
در ایران با توجه به وجود انواع تحریم‌ها و تورم حاکم، قیمت‌گذاری‌ها با توجه به تصمیمات جدید مسئولین مربوطه اتخاذ می‌شود و فرمول ثابتی برای قیمت‌گذاری این نوع از سوخت در حال حاضر موجود نیست.
