انسان و ساختار بدن هر انسان به شکلی تنظیم شده است که پس از طی زمانی خاص متناسب هر فرد، بالاخره زوال یا مرگ اتفاق خواهد افتاد. در زندگی عواملی وجود دارد که این مسیر را کوتاهتر میکند و سبب مرگ فرد خواهد شد. مهمترین و شایعترین موضوع که سبب مرگ افراد میشود در کشور ایران به جز عامل کهولت سن و مرگ طبیعی میتوان به تصادفات اشاره کرد چون هرساله جانه بسیاری از هموطنان ما در حوادث تصادفات الخصوص، جادهای گرفته میشود اما میتوان پس از تصادفات افسردگی و خودکشیهای ناشی از افسردگی را یکی از علل مرگ دانست. کشور ایران در زمره کشورهایی قرار دارد که آمار خودکشی بسیار شایع و فراوان به چشم میآید برای جلوگیری از این عامل که عملاً مرگ به دست بشر است راهکارهایی وجود دارد که با ترتیب اثر بیشتر از این موارد جلوگیری شود. به عنوان مثال با بهتر کردن ساخت جادهها و بالا بردن کیفیت خودروها میتوان آمار مربوط به مرگ و میر تصادفات جادهای را به حداقل رساند از طرفی با ساخت شرایط رفاهی بهتر و بیشتری و ایجاد امید به زندگی میتوان از این دسته مرگ و میر جلوگیری کرد.
مرگ در جوانی (مرگ زودرس)
برخی از افراد به علل مختلف در سنین جوانی جان خود را از دست میدهند در ایران با 3/81 میلیون نفر جمعیت و نرخ باروری 9/1 هنوز که هنوز است مرگ به عنوان نگرانی حاد در جامعه تلقی میشود. بر طبق آمار نشر شده در سال 1395 حدود 57 درصد فوتیها متعلق به مرگ زودرس در مردان و 49 درصد مرگ زودرس زنان عنوان شده است در حالی که نرخ امید به زندگی در مردان 8/73 سال و در زنان 4/78 سال بوده است. و فوتیهای مردان 219 هزار نفر و زنان 141 هزار نفر در سال 1395 اعلام شد.
در سال 1395 بیماریهای واگیر 10 درصد از مرگها، بیماریهای غیرواگیردار 80 درصد از مرگها و تصادفات جادهای کمتر از 10 درصد از فوتیها را شامل میشد.
برخی از بیماریهایی که سبب مرگ افراد در ایران شده است؛ سکته مغزی، تصادفات جادهای، بیماری قلبی که منشأ آن فشار خون بوده است، دیابت، کم وزنی، انواع حوادث (طبیعی و غیرطبیعی) ایسکمیک قلبی و بیماریهای ریوی و سرطانی الخصوص سرطان معده بودهاند. در بین عللهای مرگ از بیماریها میتوان برای بیماری قلبی 39 درصد مرگ را در سال 1397 عنوان کرد. که بیشترین مرگ و میر با بیماری قلبی با 1/47 درصد در خوزستان بوده است. و 67 درصد مرگ و میرها ناشی از انواع سرطانها بوده است.
آمار فوتیهای ایران
در سالهای 1383 تا 1395 شاهد کاهش 27 درصدی مرگ و میر بودهایم.
در سالهای 1369 تا 1395 نرخ مرگ و میر به نسبت استاندارد سنی ایران 27 درصد کاهش داشته است.
استان سیستان و بلوچستان در سال 1395 حدود 14 درصد مرگ را در برداشته است.