ردیف | سال | خطوط فشار متوسط | خطوط فشار ضعیف |
---|---|---|---|
1 | 1384 | 18 | 4 |
2 | 1386 | 2 | 1 |
3 | 1387 | 1 | 1 |
4 | 1388 | 52 | 11 |
5 | 1389 | 47 | 15 |
6 | 1390 | 14 | 4 |
7 | 1391 | 12 | 5 |
8 | 1392 | 21 | 10 |
9 | 1393 | 16 | 2 |
10 | 1394 | 1 | 2 |
11 | 1395 | 0 | 0 |
در این داشبورد، اطلاعات جامع و کاملی از طول خطوط انتقال برق روستایی استان مازندران فراهم شده است که از سالهای 1395 تا 1384 جمعآوری شدهاند. این دادهها با دقت بالا برای استفاده شما تهیه و تنظیم شده است تا تصمیمگیری شما را دقیقتر و مؤثرتر واقع کنند.
بر اساس آخرین آمار ما بیشترین طول خطوط انتقال برق روستایی استان مازندران مربوط به سال 1388 است.
مهندسین و کارشناسان برق: برای طراحی، نصب، و بهینهسازی شبکههای برقرسانی روستایی و مدیریت بهینه طول خطوط انتقال.
شرکتهای توزیع برق: برای مدیریت و نگهداری بهینه شبکههای برق و برنامهریزی برای توسعه زیرساختها و بهبود کیفیت خدمات برقرسانی.
پژوهشگران و دانشگاهیان: برای انجام تحقیقات و مطالعات در حوزه برقرسانی، انرژی و بهینهسازی طول خطوط انتقال.
سرمایهگذاران و کارآفرینان: برای شناسایی فرصتهای سرمایهگذاری در بخش انرژی و برقرسانی و ارتقاء کارایی و بازدهی خطوط انتقال برق.
تولیدکنندگان و تأمینکنندگان تجهیزات برق: برای تأمین و ارتقاء تجهیزات مرتبط با خطوط انتقال برق و بهبود کارایی آنها.
مسئولین و سیاستگذاران استانی: برای تصمیمگیریهای کلان در زمینه توسعه زیرساختهای برق و انرژی و بهبود شبکههای برقرسانی.
شرکتهای ساختمانی و عمرانی: برای برنامهریزی پروژههای ساختمانی در مناطق روستایی با در نظر گرفتن نیازهای برقرسانی و انتخاب مسیرهای مناسب برای خطوط انتقال.
فعالان حوزه کشاورزی و دامداری: برای استفاده بهینه از تکنولوژیهای برقی در بهبود بهرهوری و استفاده از انرژی پایدار در مناطق روستایی.
نهادهای حمایتی و NGOها: برای توسعه پروژههای پشتیبانی و بهبود زیرساختهای انرژی در مناطق روستایی و حمایت از خانوارهای روستایی.
مشاوران توسعه روستایی: برای ارائه راهکارهای بهینه در جهت بهبود و توسعه زیرساختهای برق در روستاها و بهبود کیفیت زندگی روستاییان.
بانکها و موسسات مالی: برای ارائه تسهیلات و حمایتهای مالی جهت بهبود زیرساختهای برقرسانی و ارتقاء شبکههای برق.
شرکتهای حمل و نقل و لجستیک: برای برنامهریزی بهینه حمل و نقل تجهیزات برقرسانی و مدیریت بهتر پروژههای انتقال برق.
سازمانهای مدیریت بحران: برای برنامهریزی و مدیریت بهتر در مواقع بحران و حوادث غیرمترقبه و بهبود عملکرد شبکههای برق و خطوط انتقال.
مؤسسات آموزشی و فنیحرفهای: برای آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص در حوزه برق و انرژی.
شرکتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات: برای توسعه و بهینهسازی شبکههای ارتباطی که نیاز به برق پایدار دارند.