زیرساخت داده مکانی (Spatial Data Infrastructure: SDI) به معنی درجه آمادگی یک کشور در ارائه اطلاعات مکانی به جامعه می باشد و به مدیریت شهری کمک می کند، از این جهت که اطلاعات مکانی در شهرها را تولید، توزیع و هماهنگ می کند. همچنین، زیرساخت داده مکانی را می توان یکی از ابزارهای متکی به قدرت دانست که تلاش می کند ارزش ها، پتانسیل ها و فرصت های مکان را مشخص نماید تا منافع و نیازهای بازیگران قدرتمند تامین شود و ایشان در برابر رقیبان پیروز شوند.
از دیدگاه رقابت پذیری (از نظریه های مدیریت شهری)، انواع مختلف سرمایه گذاری در زیرساخت های شهری (به عنوان بخشی از اطلاعات مکانی بهبود دهنده رقابت پذیری شهری) و در مراحل مختلف توسعه یک شهر مهم می باشند. دکتر یانگ کیانگ یکی از حوزه های رقابت پذیری شهری را زیرساخت ها و به خصوص زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات تعریف می کند. نوع، کیفیت و هزینه زیرساختارهای موجود و به ویژه زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات می توانند بر روی رقابت تاثیر گذارند.
زیرساخت های شهری، تمامی کاربری های عمومی و خدماتی شهر و همچنین شبکه های حمل و نقل (جاده ها، ریل ها، فرودگاه ها و ...)، مخابرات (تلفن ثابت، تلفن همراه)، ارتباطات (خدمات از راه دور)، و ... را در بر می گیرد. بخشی از این زیرساخت ها به اصطلاح تاسیسات شهری (عوامل، عناصر و فرآیندهایی از کالبد و فضای شهری که زندگی شهروندان را تسهیل می کنند) نامیده می شوند که پایه و اساس هر مجتمع زیستی می باشند و امکاناتی چون برق، گاز، آب، سیستم جمع آوری فاضلاب، و ... را برای شهر فراهم می کنند. جمع آوری داده، تشکیل بانک داده، و تجزیه و تحلیل داده های زیرساخت های شهری نقش موثری در بهبود مدیریت شهری دارد.
دوره:
Coursera: